Rozdział 34

Przeczytaj notkę pod rozdziałem. Miłego czytania!

==================

Harry i Nicole leżeli wtuleni w siebie w dawnym pokoju Harry'ego.

- I jak wrażenia?

Zapytał Harry. On był bardzo zadowolony z dzisiejszej wizyty.

- Nie potrzebnie się tak stresowałam. Masz wspaniałą rodzinę Harry. Ile ja bym za taką dała...

Powiedziała dziewczyna. Ostatnie zdanie wypowiedziała ciszej i trochę posmutniała.

- Kochanie, ty już jesteś w naszej rodzinie. Moje serce w większości należy do Ciebie, a ja jestem w tej rodzinie, więc...

- Oh, no tak. Zapomniałam, że ty zawsze masz jakiś dobry argument. Jak Cię nie będą chcieli w show biznesie, to będziesz moim asystentem w sądzie.

Powiedziała Nicole. Spojrzała na swojego chłopaka, a ten się uśmiechał. W jednej chwili przekręcił się tak, że Nicole była pod nim.

- Bardzo dziękuję za łaskę, pani... Prokurator? Adwokat? A może wysoki sądzie?

Wymieniał Harry, a Nicole zaczęła się śmiać. Harry też po chwili do niej dołączył, gdyż nie mógł być biernym. Po prostu nie dał rady nie śmiać się wtedy, kiedy Nicole to robi. Pomyślał, że to dzięki niemu i poczuł się bardzo dumny. Każdy chciałby być na jego miejscu. Bynajmniej tak mu się wydawało.

- Wystarczy, że będziesz posłuszny. Nie musisz się zwracać do mnie z tytułu.

Powiedziała rozbawiona Nicole. Harry zrobił obrażoną minę, ale po chwili dziewczyna musnęła jego usta i nie miał ochoty udawać obrażonego. Zamiast tego pogłębił pocałunek.

- Chłopaki i Elka wiedzieli, prawda?

Zapytała dziewczyna odsuwając się od chłopaka. Ten przybliżył się do jej ust i wyszeptał w nie:

- Tak, ale to nie ma nic do rzeczy.

- Ostatni raz zrobiłeś takie coś. Przecież wiesz, że nie lubię niespodzianek.

- Oj mała przestań. I tak się kochamy, więc nic się nie stało. Jak to było? Ach, już wiem. Miłość Ci wszystko wybaczy.

Powiedział pewny siebie Harry. Nicole wybuchnęła śmiechem, a po chwili powiedziała:

- Nie wiedziałam, że lubisz polskich muzyków. Jest w Polsce taki jeden co śpiewa, że miłość Ci wszystko wybaczy.

Wytłumaczyła Harry'emu brunetka i ponownie wybuchnęła śmiechem. Harry po chwili do niej dołączył. Śmieli się tak głośno, że do pokoju weszła Gemma. Gdy tylko spojrzała na swojego brata na jej twarzy pojawił się uśmiech. Cieszyła się ze szczescia Harry'ego. A to, że Nicole okazała się bardzo miłą i zabawną dziewczyną, to druga sprawa.

- No z czego się tak śmiejecie, co?

Zapytała po chwili. Nie musiała czekać długo na odpowiedź.

- Harry'emu podobają się polskie piosenki. Jego ulubiony fragment to: Miłość Ci wszystko wybaczy.

Powiedziała Nicole i ponownie zaczęła się śmiać, a Gemma razem z nią. Harry zrobił obrażoną minę i odwrócił się do ściany.

- No to ja już będę szła. Nicole Powodzenia. Coś czuję, że mój kochany braciszek jest obrażony, ale nie martw się. Miłość Ci wszystko wybaczy.

Powiedziała Gemma i ze śmiechem zaczęła wychodzić z pokoju. Nicole cicho podniosła się z łóżka i podążyła za dziewczyną. Oboje wyszły z pokoju zostawiając uchylone drzwi.
Harry cały czas leżał odwrócony. Po kilku minutach stwierdził, że to było zabawne, więc powiedział :

- Dobra Nicole.  Wiedziałem, że jak z Gemmą się poznacie to będę miał przesrane. Ale to jest ostatni raz, gdy miłość Ci wybaczy coś takiego.

Gdy skończył odwrócił głowę, ale nie zobaczył nic oprócz poduszki. Natychmiast podniósł się z łóżka. Dziewczyny postanowiły okazać mu litość i weszły do pokoju. Ten spojrzał na nich, a one się roześmiały.
Po chwili jednak Gemma udała się do siebie, a Nicole położyła się obok Harry'ego.

- No nie gniewaj sie. Przecież sam musisz przyznać, że to było zabawne. A poza tym chciałeś, żebym się zaprzyjaźniła z Gemmą.

Powiedziała we własnej obronie dziewczyna. Harry popatrzył na nią z rozbawieniem. Jak zwykle miała kilka mocnych argumentów. Podniósł się i po prostu pocałował ją w usta. Bardzo jej się podobał taki sposób komunikacji. Gdy po kilku pocałunkach powiedziała o tym Harry'emu ten tylko się roześmiał.
Zasnęli w swoich objęciach kilka minut przed północą.

                          *****

Gemma tylko gdy wróciła do pokoju rzuciła się na łóżko. Myślała o swoim bracie. Jeszcze nigdy odkąd jest w One Direction nie był tutaj z dziewczyną. Zmienił się,  albo bardzo ją kocha. Nie przyjechałby, gdyby był tylko zakochany. On musiał ją kochać i to bardzo mocno. Zawsze mieli go za kobieciarza, ale nie była to do końca prawda.
A Nicole? „Naturalna, wspaniała, zabawna itp." pomyślała Gemma. Tak, miała wiele zalet, ale Harry mówił, że jest skryta. Twierdził, iż wiele przeszła.
Gdy siedzieli na dole dowiedziała się, że straciła brata. Harry powiedział jej, że to nie wszystko, ale dziewczyna o nic nie pytała. Stwierdziła, że jeśli Nicole jej zaufa to sama opowie jej o swoim życiu.
Wiedziała również, że mama jej i Harry'ego bardzo, ale to bardzo polubiła dziewczynę. Gemma oczywiście wcale jej się nie dziwiła. Ona, mama i Robin, a również Harry najbardziej lubili w Nicoli poczucie humoru. Nie bała się krytykować samą siebie. Umiała przyznać to, że nie ma figury modelki i potrafiła z tego żartować. "Mam nadzieję, że kiedyś formalnie zostaniemy rodziną." pomyślała Gemma. Nie wiedziała, że właśnie w tej chwili Nicole śni się ślub z Harry'm. Panna Styles po chwili zapadła w przyjemny sen. 

========================

Witam wszystkich. Nie to, że narzekam, ale od kilku rozdziałów jest tylko kilka komentarzy. Wiem, że wyświetlenia rosną, ale nie mam pewności co sądzicie o rozdziałach.
Miłego czytanka! Gdyby coś się nie podobało to napiszcie.